chugʻur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chu-gʻur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 ayn. chuvur I. ◆ Bir zumda eshik bolalar chugʻuriga toʻldi. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.
2 taql. s. Baʼzi qushlarning baravar sayrashidan chiqadigan qorishiq ovozlar-ni ifodalaydi. ◆ Kuisharning chugʻurini, buloq-lar jilgʻasining shildiraganini eshitgandek boʻlardi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧУҒУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.