chuqulamoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chu-qu-la-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

CHUQULA— ' bir necha marta oʻy-\ Valijon .. bo-shini huii solgancha yer ch u h u l a b oʻtirardi (Odil Yoqubov). Bu soʻz eski oʻzbek tilida 'kovla-', 'oʻy-' maʼnosini anglatgan chuqu- feʼlidan (КРС, 874: chuku-'kovïryat') 'takror' maʼnosini ifodalovchi —la qoʻ-shimchasi bilan hosil qilingan (КРС, 874); keyinchalik a unlisi ä unlisiga almashgan: chuqu— + la = chuqula— > chuqulä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Oʻyib, kovlab, chuqur(cha) hosil qilmoq; chuqurlamoq. ◆ Erkindan sado chiqmas, u boshini egib, qumni chuqulab oʻti-rar edi. Gazetadan .
Yer chuqulab oʻtirmoq kam qoʻll. ayn. yer chizib qolmoq (yoki oʻtirmoq) q. chizmoq.
Valijon.. boshini quyi solgancha, yer chuqulab oʻtirardi. O. Yoqubov, Larza.


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЧУҚУЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

chuqulamoq
копать; делать углубление, ямку; nonni chuqulab yemoq есть хлеб, выковыривая мякиш; * yer chuqulab oʻtirmoq (букв. сидеть, ковыряя землю) быть пристыженным, уставиться взором в землю (от стыда).