dafʼatan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dafʼ-a-tan

Etimologiyasi

a. bjjj —birdan, kutil-maganda

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. 1 Yuz berishi koʻzda tutil-magan, birdan, tusatdan, qoʻqqisdan. ◆ Yelib, yoʻrgʻalab ketayotgan toʻriq dafʼatan tum-shugʻini baland koʻtarib, qattiq kishnadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Ergash ishlarni oʻylar ekan, dafʼatan koʻz oʻngida qoʻshni qiz — Aziza joshgandi. H. Gʻulom, Zamin yulduzlari.

2 Dastlab, boshda, avvaliga. ◆ Berdi tatar dafʼatan maqsadga tushunmaydi. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Mansur jilmayib, oʻzi tomon kelayotgan yigitni dafʼatan ta-niyolmay turdi-da, keyin suyunib ketdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Antonimlari

ДАФЪАТАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dafʼatan
нареч.
1 вдруг, внезапно, неожиданно; ни с того ни с сего; ◆ u ~ qah-qah urib kulib yubordi он вдруг расхохотался; ◆ ~ mehmonlar kelib qoldi неожиданно пришли гости;
2 сразу; тотчас же, немедленно; ◆ Xolmurod uni ~ tanimadi Халмурад не сразу узнал его; ◆ ~ qaraganda на первый взгляд.