dangalchi
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dan-gal-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Raʼy-andishaga borib oʻtir-maydigan, yuz-xotir qilmasdan toʻppa-toʻgʻri-sini roʻyirost aytuvchi, shartta gapiruvchi. ◆ Dangalchi odam, n ◆ Ahmad loʻppi, qip-qizil basharasidan goʻl koʻrinar, ammo toʻgʻrisoʻz, dangalchi bola. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmokdar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАНГАЛЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.