darakchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
da-rak-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Darak, xabar olib keluvchi yoki yetkazuvchi; ogo\ etuvchi. Qaldirgʻoch — ◆ bahor darakchisi. n Boychechak — bahor darak-chilaridan biri. Gazetadan. ◆ Bu kulgusida zahar bor edi, yomon bir narsaning darakchisi edi. "Yoshlik" .
2 tar. Aygʻoqchi, josus; agent. ◆ Darakchining aitishicha, Iskandar askarlarining bir qis-mini Soʻgʻdiyada qoldirib, oʻzi qishlash uchun Zariaspga [Balx yaqinidagi shahar] joʻnab ketibdi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАРАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
darakchi
1 вестник;
2 ист. соглядатай.