darakchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]da-rak-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Darak, xabar olib keluvchi yoki yetkazuvchi; ogo\ etuvchi. Qaldirgʻoch — ◆ bahor darakchisi. n Boychechak — bahor darak-chilaridan biri. Gazetadan. ◆ Bu kulgusida zahar bor edi, yomon bir narsaning darakchisi edi. "Yoshlik" .
2 tar. Aygʻoqchi, josus; agent. ◆ Darakchining aitishicha, Iskandar askarlarining bir qis-mini Soʻgʻdiyada qoldirib, oʻzi qishlash uchun Zariaspga [Balx yaqinidagi shahar] joʻnab ketibdi. M. Osim, „Ajdodlarimiz qissasi“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДАРАКЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
darakchi
1 вестник;
2 ист. соглядатай.