darbadar
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dar-ba-dar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DARBADAR Bu sifat ПРСda [där-be-där] shaklida (213), ТжРСda darbadar shaklida (116) yozilgan; koʻrinadiki, bu sifat oʻzbek tiliga tojik tilidan olingan. Asli 'eshik' maʼnosini anglatadigan tojikcha dar otini (ТжРС,116) ba bogʻlamasi orqadi takrorlab tuzilgan; fors tilida dar ba dar tarzida ajratib, tojik tilida qoʻshib yoziladi; 'eshikma-eshik daydib yuruvchi', 'vatanidan uzokda, musofirlikda, muxtojlikda kezib yuruvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 209). Bu sifatdan oʻzbek tilida darbadarlik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
\f. jj — eshikdan eshik-ka: uy-joysiz; daydi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Muhtojlik tufay-li eshikma-eshik yuruvchi; (majburiyat orqasida yoki jahongashtalik maqsadi bilan) oʻzga ellarda gʻurbatda kezuvchi; ovora, sarsonu sargardon. ◆ Darbadar odam. Darbadar kezmoq (yurmoq). n ◆ Axir, polvon shu odam kasridan necha iil darbadar kezdi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ . ◆ Uning oftob va shamoldan qoraygan yuzi darbadar hayot kechirganidan dalolat berib turadi. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .
2 koʻchma Betartib harakat qiluvchi; beqaror. ◆ O, sen, darbadar daryo, Bunchalar vaz-minsanu bunchalar quv, oʻjarsan! A. Oripov .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАРБАДАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.