dastgir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dast-gir

Etimologiyasi

\f. 'jA~ — yordamchi; homiy, madadkor

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 esk.kt. Yordamchi, madad beruvchi. ◆ Sagʻiri boʻlsin ul, xohi kabiri, Chuqur fikri hamisha dastgiri. Habibiy . ◆ Bu erdi ul arabkim, boʻldi dastgir. Sayyid Qosimiy, „Sadoqatnoma“ .

2 shv. Dastali, sopli. ◆ Doʻstlar qildi bir tarafga yurishni, Belga osib tilla dastgir qilichni. "Orzigul" .

Antonimlari

ДАСТГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dastgir
1 уст. книжн. помощник; подручный;
2 обл. рукоять, рукоятка, ручка; ◆ tilla ~ qilich сабля с золотой рукоятью.