davara
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
da-va-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Qoʻrqitish, choʻchitish xatti-harakati; doʻq, poʻpisa, dagʻdagʻa. ◆ Davara qil-moq. m ◆ Men hamisha yolinub, gohi ogʻzaki davaralar qilgʻonimni soʻzlagʻonimda, ul kishi kuldi va aytdikim.. A. Qodiriy, „Gʻirvonlik Mallavoy“ . ◆ Boy otga mina turib yana davara qildi: -Ertalab albatta chiq. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДАВАРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
◆ davara:
~ qilmoq пугать, запугивать (кого-л.), прикрикивать (на кого-л).