devkor
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dev-kor
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]DEVKOR Bu sifat tojik tilida dev otiga (q.) 'ish', 'mehnat' maʼnosini anglatadigan kor otini (ТжРС, 192) qoʻshib tuzilgan; 'charchashni bilmaydigan, har qanday ogʻir ishni bajara oladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 218).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]\f. jl£—dev kabi ishlovchi] Charchashni bilmaydigan, ishlab tolmaydigan odam. ◆ Odamlar uni [Lutfullani] “devkor” der edshshr. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Hech erinmay kuch toʻkibdi Koʻkan devkor. Uylamabdi: shuncha piyoz kimga darkor? Gʻ. Gʻulom . ◆ Shodiboy charchashni bilmaydigan favqulodda devkorlardan edi. Oybek, „O“ .v. shabadalar.
- Devkor dehqon tar. Ulgurji yer ekuvchi katta dehqon. Devkor ishlar Tez surʼatlar bilan qilingan ulkan ishlar. ◆ Bugungi devkor ishlarimizni hech qanday mezon bilan oʻlchab boʻlmaydi. Gazetadan . Devkor odim Tez va ulkan qadam; tez surʼatlar. ◆ Respublikamiz iqtisodiyotining devkor odimlar bilan ilgarilayotgani.. ushbu raqamlarda oʻz ifo-dasini topgan. Gazetadan . Devkor usta 1) tez va ulgurji ish qiluvchi usta; hunarmand. U ◆ fabrikaning zarbdori, Devkor usta boshchisi, basma-basda ham. Gʻ. Gʻulom; 2) map. bir qancha usta, xalfa va shogirdlarni ishlatuvchi korxona egasi.
</a>5et_£^_
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДЕВКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
devkor
необычайно работоспособный; ◆ ~ yigit работяга; ◆ Shodiboy charchashni bilmaydigan favqulodda ~lardan edi (Ойбек, «О. в. шабадалар») Шадибай был работягой, не знающим устали.