devkor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dev-kor

Etimologiyasi

DEVKOR Bu sifat tojik tilida dev otiga (q.) 'ish', 'mehnat' maʼnosini anglatadigan kor otini (ТжРС, 192) qoʻshib tuzilgan; 'charchashni bilmaydigan, har qanday ogʻir ishni bajara oladigan' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 218).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. jl£—dev kabi ishlovchi] Charchashni bilmaydigan, ishlab tolmaydigan odam. ◆ Odamlar uni [Lutfullani] “devkor” der edshshr. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Hech erinmay kuch toʻkibdi Koʻkan devkor. Uylamabdi: shuncha piyoz kimga darkor? Gʻ. Gʻulom . ◆ Shodiboy charchashni bilmaydigan favqulodda devkorlardan edi. Oybek, „O“ .v. shabadalar.

Devkor dehqon tar. Ulgurji yer ekuvchi katta dehqon. Devkor ishlar Tez surʼatlar bilan qilingan ulkan ishlar. ◆ Bugungi devkor ishlarimizni hech qanday mezon bilan oʻlchab boʻlmaydi. Gazetadan . Devkor odim Tez va ulkan qadam; tez surʼatlar. ◆ Respublikamiz iqtisodiyotining devkor odimlar bilan ilgarilayotgani.. ushbu raqamlarda oʻz ifo-dasini topgan. Gazetadan . Devkor usta 1) tez va ulgurji ish qiluvchi usta; hunarmand. U ◆ fabrikaning zarbdori, Devkor usta boshchisi, basma-basda ham. Gʻ. Gʻulom; 2) map. bir qancha usta, xalfa va shogirdlarni ishlatuvchi korxona egasi.

</a>5et_£^_

Antonimlari

ДЕВКОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

devkor
необычайно работоспособный; ◆ ~ yigit работяга; ◆ Shodiboy charchashni bilmaydigan favqulodda ~lardan edi (Ойбек, «О. в. шабадалар») Шадибай был работягой, не знающим устали.