devonbegi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

de-von-be-gi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. + t. ^a — mah-

kama, devon boshligʻi] tar. 1 Buxoro va Xiva xonliklarida devonning boshligʻi. ◆ Xos-xonada Muhammad Rahimxon, vaziri akbar Matmurod devonbegi, qozikalon, mufti — toʻrtovlon choy ichib oʻtirishardi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Maslahatim yaxshi anglabturinglar: Otsmiqni devonbegi qshshnglar. "Murodxon" .

2 Xon saroyida kirim-chiqimni, pul va oziq-ovqat hisobini olib boruvchi amaldor. ◆ Devonbegilar avlodiga mansub boʻlgan.. Shernazarboy Islomxoʻjani ich-ichidan yomon koʻrar, azaldan adovati bor edi. J. Sha-ripov, „Xorazm“ .

Antonimlari

ДЕВОНБЕГИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

devonbegi
ист. диванбеги
(1 один из высших чинов Бухарском ханстве;
2 лицо, ведавшее финансами во дворце крупного феодального правителя Средней Азии).