deyishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
de-yish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Demok, fl. birg. n. ◆ Kelinni kelganda koʻr, sepini yoyganda koʻr, deyishadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . “Una-qa dilbar juvon endi qayoqda! ” — ◆ deyishadi. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .
2 kam qoʻll. Bir-biri bilan aytishmoq, san-manga bormoq. ◆ Men kecha Umarali bilan deyishib qoldim.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЕЙИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.