didsiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
did-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Akd-farosatsiz; befarosat; xunuk. ◆ Didsiz oʻtirgan yerini ham changitar. Maqol . ■■ ◆ Xotinning ustida uzun, rangi uniqqan k,ora atlas koʻylak boʻlib.. kalin lablari didsiz boʻyalgan edi. N. Aminov, „Qah-qaha“ . ◆ Farosatsiz, didsiz, nodonda koʻz doimo koʻr, oyok ~ sholdir. Nurbek, „Umid yoʻli“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИДСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
didsiz
1 не имеющий вкуса, невзыскательный;
2 несообразительный, недогадливый; ◆ ~ odam 1) человек, у которого нет вкуса; невзыскательный человек; 2) недогадливый, несообразительный человек.