dikdikka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dik-dik-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Dikkak. ◆ Ot ga soldi dikdikka, Qoyil boʻling erlikka. "Ravshan" . ◆ Kurbon ham toʻriqning dikdikkasini tagiga solib, egarga bosh qoʻyib, choʻgʻlarga xomush tikilib yotardi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻp-rik“ . ◆ Dikdikkasi ipakdan, Sachogʻida zumradlar. "Oysuluv" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИКДИККА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
dikdikka
обл. полупопона (закрывающая бока лошади и спину от седла до хвоста).