dilband

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dil-band

Etimologiyasi

DILBAND Bu tojikcha sifat dsh otiga (k.) 'bogʻla-' maʼnosini anglatadigan bastan feʼlining (ТжРС, 51) band hozirgi zamon asosini (ТжРС, 44) qoʻshib tuzilgan; 'oʻziga maftun etuvchi', 'aziz' kabi maʼnolarni anglatadi (OʻTIL, I, 225).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. , I.' — dilni tortuvchi,

koʻngilni bogʻlovchi; aziz| 1 Koʻngli birovga bogʻlangan, maftun boʻlib qolgan. ◆ Azal-abad hamdammiz, azal-abad dilbandmiz, Salom keltirdik senga Sirdaryo boʻylaridan. A. Oripov, „Yillar armoni“ . ◆ Gʻuncha boshin egmoq boʻlar goh shamol, Oson yengilmaydi zamin dilbandi. G. Joʻrayeva, „Iqbol“ .

2 sft. Dilni oʻziga tortuvchi, maftun etuvchi. ◆ Bu qoʻshiqlar umrga payvand, Naqa-dar shod, yoqimli, dilband. X. Rasul . ◆ Tojik-larning togʻlari aro Oʻrin olgan bir dilband qiiyuq. Shayxzoda .

3 koʻchma Suyukli bola, aziz farzand. Farzanding — ◆ dilbanding. Maqol . n ◆ Mush-fiq ona koʻz oldida Oʻsib borar dilbandi. Ming xil niyat xayolida: Kim boʻlarkin farzandi!? E. Rahimov . ◆ Hasanxon ham birovlarning dilbandi. "Hasanxon" .

Antonimlari

ДИЛБАНД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dilband
1 чарующий, пленительный, прелестный;
2 любимый, милый, родной; желанный.