dilxasta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dil-xas-ta

Etimologiyasi

DILXASTA Bu sifat dil otiga (q.) 'jarohatla-' maʼnosini anglatadigan xastan feʼlining xasta oʻtgan zamon sifatdoshi shaklini (ТжРС,420) qoʻshib tuzilgan boʻlib, 'koʻngli vayron boʻlgan' maʼnosini anglatadi (OʻGIL, I, 226). Bu sifatdan oʻzbek tilida dtxastalik oti hosil qilingan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. - ch — yuragi pora;

dilpora; koʻngli qolgan] 1 Yuragi kasal, qalbi parchalangan. ◆ Kishi har kuni shudring koʻtarilmasdan gul terishni tark etmasa, aslo dilxasta boʻlmaydi, oʻpka kasa, 1'iga yoʻ-liqmaydi. Yo. Shukurov, Birinchi parvoz.

2 koʻchma Yuragi pora boʻlgan, ezilgan; nihoyatda xafa. Shu toʻrt devor ichida qon yutib, behad zahmat chekkan dshgxasta sing-lingizga loaqal siz shafqat qshshngiz. Oybek, Ulugʻ yoʻl. ◆ Zarraye andisha qil, uvol emasmu, ey pari, Bir gʻarib dilxastaga ber-moq esangmuncha azob. Hamza, „Asarlar“ . ◆ Taʼsir aylamas, dilxasta Nihon, qilgʻoning bila ming ohu figʻon. Gazetadan .

Antonimlari

ДИЛХАСТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dilxasta
= dilshikast(a).