dimlanmoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dim-lan-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Dimlamoq fl. oʻzl. va majh. n.
2 Toʻplanmoq, toshmoq; toʻsilmoq. ◆ Qizlar shu kupi kechasi bilan uxlamadilar. Chunki suv dimlanib, toʻgʻon tuproqlarini yuvib, yalab turibdi, xavfzoʻr. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Bir mahal Yigitali daraning suvi dimlanib oquvchi joy — shovva qarshisidan chiqib qol-di. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
3 Hovuri, bugʻi chiqmaydigan qilib be-kitib qoʻyilmoq. ◆ Lavlagi aytar lavlanma-dim, qozon-qozon dimlanmadim. "Boychechak" . ◆ Dunyo.. kechalari mahkam dimlangan qasqonga oʻxshab qoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДИМЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.