dimlanmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dim-lan-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Dimlamoq fl. oʻzl. va majh. n.
2 Toʻplanmoq, toshmoq; toʻsilmoq. ◆ Qizlar shu kupi kechasi bilan uxlamadilar. Chunki suv dimlanib, toʻgʻon tuproqlarini yuvib, yalab turibdi, xavfzoʻr. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . ◆ Bir mahal Yigitali daraning suvi dimlanib oquvchi joy — shovva qarshisidan chiqib qol-di. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ .
3 Hovuri, bugʻi chiqmaydigan qilib be-kitib qoʻyilmoq. ◆ Lavlagi aytar lavlanma-dim, qozon-qozon dimlanmadim. "Boychechak" . ◆ Dunyo.. kechalari mahkam dimlangan qasqonga oʻxshab qoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИМЛАНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.