diqqinafas
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
diq-qi-na-fas
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. II3. ,l - nafas
qisish; astma] 1 Zerikish yoki betoqat-likdan nafasning siqilishi; nafasi siqi-ladigan.
- Diqqinafas boʻlmoq koʻchma Yuragi siqilib asabiylanmoq; boʻgʻilmoq; xunob boʻlmoq, xunobi oshmoq; zerikmoq. ◆ Kasaldan soʻng diqqinafas boʻlib yurgan Hafiza erta bilan odatdagidek oʻqishga bordi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Laʼli keng hovlida diqqinafas boʻlib, yolgʻiz oʻtiribdi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Qishi bilan tor uylarda diqqinafas boʻlgan kishilarning dimogʻiga adirlardan giyohlarning xushboʻy nafasi kelib urildi. S. Ahmad, „Hukm“ .
2 Nafasni siqadigan darajada ogʻir, boʻgʻiq; zerikarli. ◆ Ertaga u diqqinafas, rutubatli Hirotdan chiqib ketadi, shu yoʻsin bilan bir yoʻla bu beadad gʻamu gʻussa-dan ham qutuladi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . Yurgil, dalalarga ketaylik, doʻstim, Diq-qinafas uyda yotmoq paytimas. A. Oripov, Mitti yulduz.
3 koʻchma Bosilib, boʻgʻilib, siqilib yotgan. ◆ Qish boʻyi qor ostida “diqqinafas” boʻlgan baxmal maysalar boʻy choʻzib, quyoshga talpin-moqda. Yo. Shukurov, „Chorchinor ostida“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИҚҚИНАФАС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.