dirgizlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dir-giz-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Sovuqsa titrab-qaqshamoq; tishi tishiga tegmay qaltiramoq. ◆ Har zamonda sovuqda dirgizlab, toʻrt-besh-ta kaklikni qafasda uiiab turgan bolalar koʻrinib qoladi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . Oʻshanda qahraton qish edi. Onasi Maʼ-◆ rifatni bagʻriga bosib, oppoq tong otguncha izgʻirinda dirgizlab, boshpana qidirgan. S. Aqmad, „Oydin kechalar“ . ◆ Yoqishga oʻtin-koʻmir yoʻq. Cholning jigʻibiyron boʻlayotgani ham shundan. Bolalar dirgizlab yuribdi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДИРГИЗЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.