doʻp
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
doʻp
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
taql. s. Jarangsiz narsalarning qattiq narsaga urilishidan hosil boʻladigan tovush. ◆ Doʻp etmoq. Toʻp yerga doʻp etib tushdi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДЎП. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.