doʻzaxi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

doʻ-za-xi

Etimologiyasi

DOʻZAXI Bu sifat doʻzax otiga (q.) -y qoʻshimchasini (ТжРС, 542) Qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'bu dunyoda qilgan gunoxdari tufayli Doʻzaxga tushadigan (kishi)' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, 1,242).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. ^ jjj - doʻzax azobiga mahkum, loyiq; doʻzaxga tushgan, laʼnati

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Doʻzaxga tushishga loyiq boʻlgan gunoh ishlar qilgan shaxs, doʻzaxga mahkum. ◆ [Imom:[ “Ular xudoning qahr-gʻazabiga uchraydi, bar-chasi doʻzaxi”, der ekan. \. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ .

2 koʻchma soʻk., qargʻ. Yomon, badfeʼl ki-shiga nisbatan qoʻllanadi. ◆ Iye, yaxshi taniymiz u kishini. -Boʻlmasa, usta Bahrom oʻsha doʻzaxining bojasi boʻladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Antonimlari

ДЎЗАХИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

doʻzaxi
1 рел. тот, кому уготован ад;
2 перен. негодный человек, негодник, дьявол.