domulla
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-mul-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. + hind. Ij — ota, kagga + a. — oʻqituvchi; ruhoniy olim
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Diniy maktab muallimi. ◆ Sayfulla machitga borib, domullasidan saboq olib keldi. P. Tursun, „Uqituvchi“ . ◆ Domullasan, ilmingdan sadagʻa, yaxshilab oʻqitgin endi behroq. "Erali va Sherali" .
2 Madrasani bitirgan mulla kishi. ◆ Xon mulla Niyoz domullaga qaradi.. Domulla Niyoz Anvar tarafidan duoga qoʻl ochdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
- Domulla imom Masjidda imomlik qiluvchi mulla. Domulla pochcha Imom domullaga hurmat bilan murojaat qilish shakli. ◆ Charchamaysiz, domulla pochcha, faqat quruq qoshiq otz yirtadi, xolos. Hamza .
2 etn. Duoxonlik, issiq-sovuq qilish bilan shugʻullanuvchi shaxe. /Yusufbek hoji Uzbek oyimning/ Doimo issiq-sovuqchi domul-la, xoʻjalarnikida bosh ogʻritib yurishini ham bilar edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
3 s. t. Urta va oliy maktab oʻqituvchisi; ilmiy rahbar, ustoz. ◆ Kudrat uni Olga Petrovna bilan tanishtirib: -Mana sizga domulla, shu kishida oʻqiysiz, — dedi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. Ibrohimov domul-lasi Ivan Petrovichning urugʻchilik sovxozi-ga kelganini eshitishi bilanoq, butun ma-teriallarini olib joʻnadi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОМУЛЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.