domulla
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]do-mul-la
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\f. + hind. Ij — ota, kagga + a. — oʻqituvchi; ruhoniy olim
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Diniy maktab muallimi. ◆ Sayfulla machitga borib, domullasidan saboq olib keldi. P. Tursun, „Uqituvchi“ . ◆ Domullasan, ilmingdan sadagʻa, yaxshilab oʻqitgin endi behroq. "Erali va Sherali" .
2 Madrasani bitirgan mulla kishi. ◆ Xon mulla Niyoz domullaga qaradi.. Domulla Niyoz Anvar tarafidan duoga qoʻl ochdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
- Domulla imom Masjidda imomlik qiluvchi mulla. Domulla pochcha Imom domullaga hurmat bilan murojaat qilish shakli. ◆ Charchamaysiz, domulla pochcha, faqat quruq qoshiq otz yirtadi, xolos. Hamza .
2 etn. Duoxonlik, issiq-sovuq qilish bilan shugʻullanuvchi shaxe. /Yusufbek hoji Uzbek oyimning/ Doimo issiq-sovuqchi domul-la, xoʻjalarnikida bosh ogʻritib yurishini ham bilar edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
3 s. t. Urta va oliy maktab oʻqituvchisi; ilmiy rahbar, ustoz. ◆ Kudrat uni Olga Petrovna bilan tanishtirib: -Mana sizga domulla, shu kishida oʻqiysiz, — dedi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . Ibrohimov domul-lasi Ivan Petrovichning urugʻchilik sovxozi-ga kelganini eshitishi bilanoq, butun ma-teriallarini olib joʻnadi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДОМУЛЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.