dona-dona
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-na—do-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Zarralar, donalarga aj-ralib turadigan, har bir donasi alohida-alohida boʻlib turadigan. Dona-dona tishlar. m Isiriq donayu dona, Tutunidan toʻlsin xona. "Boychechak". ◆ Oyniholning yona-yona Xollari bor dona-dona. "Yusuf va Ahmad" .
2 rvsh. vazifasida. Yakka-yakka, bitta-bitta; donalab. ◆ Gul uzdim dona-dona. “Folklor” . ◆ U oppoq roʻmolchasi bilan koʻzlaridan dona-dona oqib tushayotgan yoshini artib, titroq ovoz bilan javob berdi. Sh. Rashidov, „Boʻ-rondan kuchli“ .
3 rvsh. koʻchma Aniq, ravshan, tushunarli. ◆ Joʻraxon adib savollariga dona-dona qilib javob qaytardi. Nazarmat, „Joʻrlar baland sayraydi“ . ◆ Mutrib yostsh tagidan naycha qilib oʻralgan qogʻoz oldi, chiroyli qiroat bilan dona-dona qilib oʻqishga tushdi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Yon daftardan yirtib olingan katak chiziqli bir varaq qogʻozga yirik harflar bilan, dona-dona qilib binolarning adresi yozilgan edi. M. Xayrullayev, „Tilla marjoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОНА-ДОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.