donish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-nish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\f. s!s. — bilim, fan; tah-sil, saboq
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Tabiat va jamiyat haqidagi bilim, maʼlumot; toʻplangan ilm. ◆ Navoiy yuragiga jonbaxsh gʻazal jo etgan, Ibn Sinoday donishni yaratgan, Nodirani kamol toptirgan — Ona! “Guliston”.
- Ahli donish Ilm axdlari, bilimdon kishilar. ◆ Sir yoqasidagi Forob qishlogʻining mardumi Muhammad ahli donish orasida jumla jahonga maʼlum va mashhur edi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Qadimdan ahli donish, olimu fozillar, shoiru yozuvchilar, allomalar bir shaharga toʻplanib yashashlari rayem boʻlgan. "Yoshlik" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДОНИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.