dono
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
do-no
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DONO Bu sifat ‘bil-’ maʼnosini anglatadigan tojikcha donistan feʼlining don hozirgi zamon asosidan (ТжРС, 135) -o koʻshimchasi bilan (ТжРС,543) hosil qilingan boʻlib, 'aql-zakovatli' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 234). *
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
fors. biluvchi, bilimdon, donishmand;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. ot Aql-zakovatli, donishmand, oqil. ◆ Dono qiz. Dono rahbar. ◆ Aytguvchi ahmoq boʻlsa, tinglovchi dono kerak. Maqol. ◆ Nodon soʻzlar — dono ibrat olar. Maqol. ◆ Dononing alami tez tarqaydi. "Yoshlik". ◆ Ahmoqlar bilan kulishgandan koʻra, donolar bilan yigʻlashgan afzal. Gazetadan.
2. sft. Aql-zakovat bilan aytilgan, qilingan; aql-zakovatdan dalolat beradigan; oqilona. ◆ Dono maslahat. Ona tilim — dono tilim. Maqol. ◆ Juda dono gaplarni aytdingiz. S. Ahmad, „Yulduzdar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
Telba ДОНО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.