dorugʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

do-ru-gʻa

Etimologiyasi

\t.-f. Xs.jjIj < moʻgʻ. "darga" -rais, boshliq; "darax" — tobe qilmoq, yengmoq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tar. Shahar posbonlari sardori;

bosh mirshab, shahar idorasi boshligʻi. ◆ Anov qashqa yoʻrgʻada jilpanglagan amsidor shahar dorugʻasining amakivachchasi Shodi bedoddir. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Niyatingiz tahsinga sazo-vor, janob Hasanbek. Ammo siz dorugʻasiz. Siz avval shahardagi gʻuluni bartaraf qiling, fitnaning uyasini toping.. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .

Dorugʻa haqi ayn. dorugʻona. ◆ Bu xirmon-dan.. sizga oʻndan uch tegadi. Buning ustiga.. dorugʻa haqini ham sizga oʻtkazaman. S. Ayniy, „Qullar“ .

Antonimlari

ДОРУҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dorugʻa
уст. градоначальник.