doya
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]do-ya
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]f. "Jj — boquvchi, parvarishlov-chi; enaga
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Toʻlgʻoqdagi ayollarni tugʻdiruvchi xotin; enaga, akusherka. ◆ Munavvar Yoʻldoshga ogʻirligini ortmaslik uchun oʻziga ish ham topdi: tugʻruqxonaga doya boʻlib kirdi. S. Anorboyev, „Mehr“ . ◆ Doya kelguncha Toʻlgʻonoyning homshshsi nobud boʻldi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Doya kelgandan soʻng ichkari hovli erkak zotidan tozalandi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
2 Goʻdaklarni tarbiyalovchi ayol. ◆ Haram darvozasida yuruvchilar xonning yolgʻiz oʻgʻli — shahzodaga qarovchi kanizlar, doya xotinlar edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .
3 koʻchma Sabab, bois, asos; paydo, bunyod qiluvchi. ◆ Moʻʼjizalar doyasi. Moʻl hosil doyasi.
- Koʻngilsizliklar doyasi. Baxt doyasi. n ◆ Sevgi yoʻq yerda loqaydlik bilan qarash ildiz otar ekan. Bu esa koʻngilsizliklarning doyasi. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Qoʻydi menga baxt doyasi Sobir laqabimni. S. Abdulla, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yoqishi soʻz moʻʼjizalar doyasi boʻlsa, yomon soʻz — umr zavoli. Gazetadan .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]- Ozarbayjoncha: ebe