dubulgʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-bul-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
tar., harb. Boshni tigʻ yoki oʻqdan (shuningdek, boshqa xil zarbalardan) saqlash uchun temir yoki poʻlatdan ishlangan bosh kiyim; shlyem. ◆ Malika qop-qora sochlarini turmaklab, boshiga oltin dubulgʻasini kiydi. M. Maxmudov, „Mangu kuy izlab“ . ◆ ..oftob suvoriylarning boshlaridagi yaltirok dubulgʻalarda, egnilaridagi sovutlarda aks etib, koʻzlarni qamashtirar edi. M. Osim, „Oʻtror“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУБУЛҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
dubulgʻa
ист. воен. металлический шлем.