dudama

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

du-da-ma

Etimologiyasi

DUDAMA Bu sifat 'ikki' maʼnosini anglatadigan tojikcha du sanoq soniga (ТжРС, 137) 'tigʻ' maʼnosini anglatadigan tojikcha dam III otini (ТжРС, 114) qoʻshib tuzilgan du dam birikmasiga -a qoʻshimchasgshi (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'ikki yon tomonida tigʻi bor' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 237).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. o.jjj — ikki tigʻli, har ikki tomoni oʻtkir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 sft. Ikki tomonida ham dami, tigʻi bor. ◆ Dudama pichoq. n ◆ Pichoq uncha katta emas.. ingichka va dudama edi. S. Ayniy, „Esdaliklar“ . ◆ Uetigi qoʻnjiga solib qoʻygan dudama xanjarga ishora qshzdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Tshshni chiqarib tishlab, dudama pichogʻi bshshn novdani butay boshladi. Sh. Xolmirzayev, „Bodom qishda gulladi“ .

2 ot Har ikki tomoni tigʻli pichoq yoki xanjar. ◆ Zulayho orqasiga qaytadi. Bir necha qadam yuradi-yu, dudamani eslaydi. P. Qodi-rov, „Qadrim“ . ◆ Naq koʻksiga sopigacha botib ketdi dudama. O. Hakimov, „Dostonlar“ .

Antonimlari

ДУДАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dudama
1 обоюдоострый; ◆ ~ xanjar обоюдоострый кинжал;
2 обоюдоострый нож, кинжал.