dumalamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

du-ma-la-moq

Etimologiyasi

DUMALA- 'aylana qarakatlan-’. Gʻoʻla d u m a l a b k ye t d i. Bu feʼl qadimgi turkiy tilda ’buk-\ ’engashtir-’ maʼnosini anglatgan dom- feʼlining (ЭСТЯ, III, 262) dum- shaklidan ’oʻzlik’ maʼnosini ifo — dalovchi -(a)l qoʻshimchasini va 'takror’ maʼnosini ifodalovchi —z qushimchasini qushib qosil qilingan, oʻzbek tilida a unlilari ä unlilariga almashgan: (dum— + al = dumal-) + a = dumala- > dumälä-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s. t. Yumalamoq. ◆ Koʻz-larimiz toʻqnashdi-yu, uninglablari titrab, koʻzlaridan ikki tomchi yosh dumalab ketdi. "Saodat" . ◆ Qordan kichkina yumaloq yasab, dumalata-dumalata, oʻz boʻylaridan baland, katta kurra yasaganlar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Olachipor tarvuzlar, “ustim koʻm-koʻk boʻlsa ham, ichim qip-qizil ”, deb duma-lashib yotibdi. "Saodat".

Antonimlari

ДУМАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

dumalamoq
катиться; кувыркаться; ◆ yerda ~ кататьсяпо полу, по земле; ◆ yerga ~ покатиться на пол; narvondan dumalab tushmoq кубарем скатиться с лестницы; kampirbir dumalab gʻoz boʻldi фольк. старушка, перекувырнувшись, обернулась гусем.