durafshon
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-raf-shon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
DURAFSHON Bu sifat 'inju', 'gavhar' maʼnosini anglatadigan dur II otiga (ТжРС,140) 'soch-' maʼnosini anglatadigan afshondan feʼlining afshon hozirgi zamon asosini (ТжРС, 35) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, tojik tilida 'soʻzlashga chechan ’ maʼnosini (ТжРС,140), oʻzbek tilida esa 'durdek yaltirab turadigan' maʼnosini (OʻTIL,1,240), demak, boshqa-boshka maʼnolarni anglatadi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — marvarid-
dur sochuvchi] poet. Durdek yaltirab turadigan.
- Oʻrta Osiyoning qayrilma qoshi: Biri — Amudaryo, biri — Sirdaryo. Yalt-yalt tebra-nadi tubida toshi, Yoqut yangligʻ yoki duraf-shon goʻyo. T. Toʻla.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУРАФШОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
durafshon
поэт. сверкающий (сияющий) как жемчуг.