durdona
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dur-do-na
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. Aibjj - bir dona dur; yolgʻiz bola
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Durning sarasi; yirik va toza inju. Gullar koʻpdir bu xilqat aro, Dur-donshshr yangligʻ sochshian. A. Isroilov, Biz — dunyo odamlari. ◆ Qaqir sahro bugun toʻyxona boʻldi, Yeri — zar, toshlari durdona boʻldi. Habibiy .
2 koʻchma Toza, begʻubor, durdek oppoq. ◆ Soʻzi shirin, tishlari durdonadir, yor-yor. "Qoʻ-shikdar" . ◆ Durdona tishing, laʼ.sh labing Ham qora xoling, bu husni kamoling. Habibiy .
3 koʻchma Bebaho, qiymatli, nodir, qadr-li narsa haqida. Soʻz — ◆ durdona, uni odamlarga guldasta qsh/ib tut. Gazetadan . ◆ Mana, shundoq bitta afsona, Afsonalar ichra durdona. Oybek, „Navoiy va Guli“ . ◆ Dur ichra durdonam deyman, Yolgʻizim, yagonam deyman. M. Yusuf, „Uyqudagi qiz“ .
4 koʻchma Chuqur maʼnoli, mazmunli, qim-matli. ◆ Durdona asar. Durdona soʻzlar. m ◆ Kusha, sozim, yuragim, sheʼrim.. Har bir satri olmos, durdona. Gʻayratiy . ◆ Bobo ibratnamo afsona boshlab, Soʻzi qiymatbaho durdona boiiab.. Habibiy .
5 koʻchma Badiiy, madaniy, maʼnaviy meros hisoblanadigan qimmatli asarlar, obidalar. ◆ Yillar oʻtaverdi, shoirning sheʼriy durdonalari nasllardan nasllarga meros boʻ-lib qolaverdi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Turfa xil moddiy va maʼnaviy durdonalar bilan tanishar ekanmiz, zaminu zamonlar chashmasidan bahramand boʻlamiz. Gazetadan .
6 koʻchma Ekinlardan olingan hosil. ◆ Vatan xazinasiga 3,5 mshiion tonnadan or-tiq durdona toʻkshxdi. Gazetadan . ◆ Har tup /oʻza, har nihol Durdonaga aylanib, Chanoqlari urdi barq. Gʻayratiy .
7 Durdona (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУРДОНА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.