duv

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

duv

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

rvsh. 1 Birdan, baravariga, tez. ◆ Duv toʻplanmoq. Duv etib uchmok■ Hovli oʻrta-sidagi bir tup tut duv pishipti. Bolaning koʻzlaridan duv yosh toʻkildi. sht Kumushbibi oʻz ustiga duv yigʻilgan kizlarga koʻzini karatdi-da, choʻntagidan roʻmolchasini olib, koʻz yoshini kuritdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Tamoman, butunlay. ◆ Sochlari duv okar-gan, ammo koʻz karashlari tiyrak doktor opa har kuni Sherzoddan.. nima tush koʻrganini soʻraydi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloqsol“ . ◆ Mahbubaning bugʻdoyrang kulcha yuzi duv qi-zardi. O. Yoqubov, „Tilla uzuk“ .

Duv ran Hamma yoqqa tez tarqalgan, xam-maning ogʻziga tushgan mish-mish gap. ◆ Yangi shaharda allakaysi bir mahkamaga necha yuz kishi tayok koʻtarib, eshigu oynalarini sindiribdi, shu odamlardan nechtasi qama-libdi, degan xabar hamma yerda duv gap edi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Yurtda duv gap — falon boʻpti, pismadon boʻpti. Sh. Tosh-matov, „Erk qushi“ .

Antonimlari

ДУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

duv
дружно, разом; вмиг; ◆ ~ etib дружно, разом; ◆ ~ yigʻilmoq вмиг собраться; ◆ odamlar ~ (или ◆  ~ etib ) koʻtarildi люди дружно поднялись; ◆ qushlar ~ (или ◆  ~ etib ) koʻtarildi дружно и шумно вспорхнули птицы; ◆ olma ~ (или ◆  ~ etib ) toʻkildi яблоки посыпались градом; ◆ koʻzdan ~ yosh keldi слёзы брызнули из глаз, слёзы полились градом; ◆ qizamik ~ (или ◆  ~ etib ) toshib chiqdi коревая сыпь высыпала бурно; ◆ odamlar ~-~ yugurishib yuribdi люди мечутся, снуют; ◆ ~-~ gap то, что у всех на устах; молва.