duv-duv

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

duv--duv

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Duv s. takr.; juda koʻp, behi-sob. Duv-duv toʻkilmoq. n ◆ U oʻgʻlining doʻspiarini koʻrishi bilan koʻzlaridan duv-duv yosh toʻkdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Bolalar qoqishsa, duv-duv tushadi: Ogʻiz tinmas oppoq tutidan. Mirtemir, „Asarlar“ .

Duv-duv ran Koʻpchilik orasida tarqagan har xil: toʻgʻri va shubhali gap-soʻz. ◆ Kunlar-ning birida mahallada duv-duv gap boʻlib qoldi: “Muxtorxon domullauylanarmish!.. ”A. Qahhor, „Toʻyda aza“ . ◆ Hamma yerda duv-duv gap, shuni oʻzingdan bilay, deb keldim-da. T. Ashurov, „Oq ot“ .

Antonimlari

ДУВ-ДУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

duv-duv
см. duv.