duxoba
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
du-xo-ba
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Orqasi ip, yuzi tekis va qalin ipak tuklar bilan qoplangan mato; baxmal, barxit. ◆ Qizshx duxoba. Qora duxoba. Duxoba koʻrpa. m ◆ Moshrang duxoba doʻppili, toʻqqiz-oʻn yashar chiroylikkina bola — bola-larning kattasi edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
- Chiy duxoba. q. chiy. Gʻijim duxoba q. gʻijim I. ◆ Men yangi, beli burma, sariq chiy duxoba kostyumim bilan shalvarimning chan-gini qoqqancha, birpas garangsib, alanglab turdim. Nazir, „Choʻl havosi“ .
2 koʻchma Bir tekis va qalin oʻsgan. ◆ Qir-larda duxoba maysalar. Uygʻun . Tong qoʻshigʻi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУХОБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.