eʼtiqod
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
eʼ-ti-qod
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – ishonch, ishonish; koʻngilda tasdiqlash; imon, maslak;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. din. ayn. Qattiq ishonish; mas. Xudoga yoki umuman biror gʻayritabiiy kuchga qattiq ishonish; dildan eʼtirof etiluvchi tushuncha, iqror; nuqtai nazar, qarash. (umuman eʼtiqod tushunchasi islomda ustivor masala hisoblanadi mas. "Aqida nima?" savoliga – javoban: "eʼtiqod va uning talablari!" – deb aytish mumkin; mas. kishi iymon keltirishi uchun avvalo eʼtiqod talablariga qalban iqror boʻladi (ishonch hosil qiladi), soʻng uni tilda (kalimai-shahodatni talaffuz qilib) tasdiq etadi, yaʼni 1.«Qalban iqrorlik» 2.«Tilda tasdiq» etishdan iboratdir. (eʼtiqod talablari q. aqida sahifasida koʻrsatilgan). ◆ U oʻz eʼtiqodi bilan diniy odam boʻlib, namozni ham kanda qilmaydi, roʻzani ham. Sh. Rashidov, „Qudratli toʻlqin.“ ◆ Eʼtikodga koʻra, chinor mingga kirgan soati oʻzidan-oʻzi yonib ketishi kerak ekan. A. Muxtor, „Chinor.“ ◆ Har qanday odamning ham oʻziga xos xulq-atvori, eʼtiqodi, dunyoqarashi boʻladi. F. Musajonov, „Himmat.“
2. Biror kimsaga yoki narsaga boʻlgan qattiq ishonch; ishonch va ixlos bilan qarash. ◆ Joʻraboy otaning komandir yigitga eʼtiqodi oʻn chandon oshdi. H. Gʻulom, „Mashʼal.“ ◆ Omon otada bilimga, ilgʻor usullarga eʼtiqod juda baland. H. Nazir, „Mayoq sari.“
- Eʼtiqod qoʻymoq; Eʼtiqod bilan munosabatda boʻlmoq, bogʻlanmoq. ◆ Yerni sevgan, unga eʼtiqod qoʻygan dehqon moʻl hosil uchun kurashni erta kuzdan boshlaydi. Gazetadan. ◆ Siz u bilan sinashta emassizku, eʼtiqod qoʻyishingizni qarang. S. Yunusov, „Kutilmagan xazina.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭЪТИҚОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.