egasiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-ga-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Biror kimsaga qarashli boʻl-magan, egasi yoʻq; sabil. ◆ Egasiz mulk. n ◆ Qo-rabuloqda bekor yotgan egasiz, qaqrab yotgan qoʻriqlar koʻp. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Faqat ustiga sheluxa ortilgan egasiz yolgʻiz arava turardi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
- Egasiz ran tlsh. Egasi boʻlmagan (ifo-dalanmagan) ran (q. ega 7).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭГАСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.