egiz

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

e-giz

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

EGIZ 'birga tugʻilgan ikki farzand’. Kichik ke— lini e g i z tugibdi. Bu soʻz qadimgi turkiy tilda bir bilan uch oraligʻidagi butun miqdorni bildiruvchi iki sonidan (Devon, I, 151; DS, 206) ’juft’ maʼnosini ifo — dalovchi -z qoʻshimchasi bilan hosil qilingan (ЭСТЯ, I, 253); keyinchalik soʻz boshlanishidagi i unlisi e unli — siga, ikki unli oraligʻidagi k undoshi g undoshiga al— mashgan: iki + z = ikiz > ekiz > egiz. Bu soʻz oʻzbek ti — lida egizäk shaklida ham ishlatilib, uning tarkibidagi -(ä)k qoʻshimchasi kichraytirish maʼnosini ifodalaydi, shunga koʻra egizäk soʻzini chaqaloqlarga nisbatan ish — latish toʻgʻri.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Ikkalasi birlikda; birga, qoʻsh. ◆ Urush bilan judolik ham bir-biriga egiz. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ . ◆ Qarindoshim, tugʻishqonim, Ulkan qozoqsan oʻzing, Tong-otarda egiz bolqar Oʻzbek bilan yulduzing. Gʻ. Gʻulom . ◆ Bu chetda yotgan sovliq.. har yili egiz tugʻadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЭГИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Tillar[tahrirlash]

OʻTIL