Kontent qismiga oʻtish

egov

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

e-gov

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

EGOV 'qattiq jism sathiga ishlov berish uchun xizmat qiladigan mayda tishli poʻlat asbob’. Pichohni maxsus e g o v b i l a n oʻtkirladik. Bu soʻz qadimgi turkiy tildagi 'ishqalab qir-’ maʼnosini anglatgan igä- feʼlidan (Devon, III, 271) -v qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 328); oʻzbek tilida soʻz boshlanishidagi i unlisi e unlisiga, v undoshi taʼsirida uning oldi — dagi ä unlisi â unlisiga almashgan: igä + v = igäv > egâv.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]

1 Qattiq buyumni (temir, yogʻoch va shu kabilarni) kesish, tekislash, oʻtkirlash, par-dozlash uchun ishlatiladigan, qiradigan tishi poʻlatdan yasalgan chilangarlik asbo-bi. ◆ Uch qirrali egov. Yumaloq egov. Yalpoq egov. Yirik tishli egov. yat Kichikroq egov bilan uzangining yuzlari yana egovlanib sshchliqla-nadi. M. Muhammadjonov, „Turmush urinish-lari“ . ◆ "Siz zanglagan ketmonsiz, olovga tob-lab, oʻtkir egovga charxlash kerak", desa-ya yuzsiz/\. Nazir, „Oʻtlar tutashganda“ .

2 koʻchma Kishini jondan toʻydiradigan, uning umrini qisqartiradigan kimsa, nar-sa. ◆ Ichkilik — aqlning egovi. Yomon xotin — umrning egovi. m ◆ Hamma kosib shunday boʻla-di, jonim! Kosibchilik — umrning egovi. Oybek, „Tanlangan asralar“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Qayroq

Antonimlari

[tahrirlash]

ЭГОВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

egov (koʻplik egovlar)

egov
1 напильник, подпилок; ◆ yassi ~ плоский напильник; ◆ gʻoʻla ~ круглый напильник; yirik tishli (или choʻtir) ◆ ~ рашпиль;
2 перен. пила (человек, предмет, работа и т. п. сокращающие жизнь); ◆ ichkilik - aqlning ~i пьянство - погибель для разума; ◆ umrning ~i или ◆  umr ~i перен. 1) что-либо подтачивающее жизнь; 2) тот, кто постоянно пилит (кого-л.); пила; ◆ ~ boʻlmoq перен. разг. надоедать; пилить.