eh
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
eh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
und. s. 1 Zavq-shavqni, quvonchni, shodlikni bildiradi. ◆ -Eh! — deb yubordi Sangin oʻz oʻyidan oʻzi zavqlanib. A. Muxtor, «Tugʻilish» . ◆ Yam-yashil oʻtov ichra yasab bir hujra, Qoʻysang agar patefon. Eh.. roha-tijon. X. Saloh .
2 Afsuslanish, achinish, oʻkinch yoki pushaymonni bildiradi. ◆ Eh, bu dunyoning ishi-ya! Na xotin! Na kulba! Sh. Toshmatov, «Erk qushi» . ◆ Eh, attang, orzular uchdi havoga. Ya. Qurbon, «Mehrim va qahrim» .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.