eskicha
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]es-ki-cha
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Eski, ilgarigi vaqtga mansub boʻlgan, ilgarigi odat, rayem, tartib va shu kabilarga mos keladigan; qadimgicha. ◆ Eskicha toʻy. Eskicha usul. Eskicha gap. Eskicha kiyinmoq. Eskicha ishlamoq. v ◆ Bu gapingiz notoʻgʻri, qori, sizning ilmingiz eskicha ilm. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
2 kam qoʻll. Avvalgidek. U ◆ onasining bu kinoyasini kulgshshk bilan kechirib, yana eskicha arazda qola beradir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ ..yuqoriga chiqishga qistasa ham, kavushini yechmay, eskicha oʻtira berdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ЭСКИЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Nido
[tahrirlash]eskicha
Talaffuz
[tahrirlash]Chiziqcha: es‧ki‧cha
Ruscha ru
eskicha
старомодный; // старомодно; по-старйнке, по-старому; по-прежнему; ◆ ~ qarashlar старомодные взгляды; ◆ ~ kiyinmoq старомодно одеваться.