Kontent qismiga oʻtish

eskicha

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

es-ki-cha

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Eski, ilgarigi vaqtga mansub boʻlgan, ilgarigi odat, rayem, tartib va shu kabilarga mos keladigan; qadimgicha. ◆ Eskicha toʻy. Eskicha usul. Eskicha gap. Eskicha kiyinmoq. Eskicha ishlamoq. v ◆ Bu gapingiz notoʻgʻri, qori, sizning ilmingiz eskicha ilm. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 kam qoʻll. Avvalgidek. U ◆ onasining bu kinoyasini kulgshshk bilan kechirib, yana eskicha arazda qola beradir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ ..yuqoriga chiqishga qistasa ham, kavushini yechmay, eskicha oʻtira berdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ЭСКИЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

eskicha

Talaffuz

[tahrirlash]

Chiziqcha: es‧ki‧cha

eskicha
старомодный; // старомодно; по-старйнке, по-старому; по-прежнему; ◆ ~ qarashlar старомодные взгляды; ◆ ~ kiyinmoq старомодно одеваться.