esmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

es-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Havo oqimi tarzida yurmoq, urmoq, oʻtmoq (shamol haqida). ◆ Togʻ tomondan qor izgʻirini esmoqda. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Yengilgina esgan shamol dimoqqa turli oʻt-oʻlan islarini keltirib urar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

2. koʻchma Yuzaga kelmoq, yuz bermoq, paydo boʻlmoq. ◆ Eshik ochilib, Joʻra koʻringach, Karimovda kichkinagina qoʻrqinch holati esdi. H. Shams, „Dushman.“

Antonimlari

ЭСМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

esmoq esmoq

• Turkcha: üflemek

Ruscha _ru

esmoq
1 веять, дуть (о ветре); yengil shamol esib turar edi веял лёгкий ветерок; ◆ Togʻ tomondan qor izgʻirini ~da (П. Турсун, «Ўќитувчи») С гор дует пронизывающий холодный ветер;
2 (по) веять (чем-л.); Karimovda kichkinagina qoʻrqinch holati esdi (Ћ. Шамс, «Душман») На Каримова чуть повеяло чувством страха.