essiz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
es-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I s. t. Esiz. ◆ Nodonga soʻzlagan es-siz soʻzim, Oʻlikka yigʻlagan essiz koʻzim. Ma-qol . n ◆ Essiz, essiz.. xalq oldida tikka qi-lib qoʻyib, sud qilinmadi-da! P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
es-siz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Es-hushi oʻzida emas. ◆ Muxammad Jamol mahbubasidan ayrilib, essiz, hushsiz qoldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 Xotirasi sust, hech narsani eslab qololmaydigan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭССИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.