faqirlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fa-qir-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Moddiy jihatdan ojizlik, qashshoqlik, kambagʻallik. ◆ Faqirlikni boshdan kechirmoq. ◆ Sodiqlar.. faqirlikda yashab, yil sayin menga oz-oz yerlaridan sotib, tirikchilik qilar edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Mutribning hazilnamo baytida Avaz yoʻqchilik, faqirlik oilasini quritgan, ammo koʻngli qanoatga toʻla lekin shoir qalbini koʻrgandek boʻldi. S. Siyoyev, „Avaz.“
2. koʻchma Xokisorlik, kamtarlik. ◆ Faqirlik yoʻlini ixtiyor qildim, Shamshodning yurtiga bormoqchi boʻldim. Bahrom va Gulandom.
3. koʻchma Maʼnaviy qashshoqlik. ◆ Kishida uch xil sifat bordirki, ular faqirlikdan-dir: Podshohkim, yaxshiligingga shukr qilmaydi, yomonligingni kechirmaydi. Qoʻshnikim, sendan yaxshilik koʻrsa — yashiradi, yomonlik koʻrsa — oshiradi.. "Fan va turmush".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФАҚИРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.