fath

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fath

Etimologiyasi

arab. – ochish, ochilish; egallash, zabt etish; gʻalaba;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. Oʻziga boʻysundirish, zabt etish, egallash; bosib olish. Fath qilmoq (etmoq). ◆ Mahmud Gʻaznaviy Ray shahrini bosib olib, uni oʻgʻli Masʼudga sovgʻa qildi-yu, Hamadon, Isfahon shaharlarini fath etishni uning zimmasiga yukladi O. Yoqubov, „Koʻhna dunyo.“ ◆ Qalʼalar fath etdik yer, koʻk va suvda, Oʻlimni ham yengib olsaydik omon Mirtemir.

Antonimlari

ФАТҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Osetincha: Уæлахез

Ruscha _ru

fath
книжн. завоевание, покорение, захват (страны); ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq завоёвывать, покорять; побеждать; ◆ ~ keltiruvchi победоносный, приносящий победу.