fisq-fujur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fisq—fu-jur

Etimologiyasi

arab. [fisq +fujur] — axloqsizlik, buzuqlik, shahvat;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. ayn. fisq-fasod. ◆ Sherbek oʻzi haqida bir vaqt Akramning Nigoraga aytgan fisq-fujur gaplarini eslab, kinoyali jilmaydi. S. Anorboyev, „Oqsoy.“ ◆ Saroyning fisqu fujurga, razolatga toʻla rutubatli havosiyu marmar hovuzlardagi salqini — barcha-barchasi oʻtmishga chekindi. S. Siyoyev, „Avaz.“

2. Nosharʼiy, gunoh ishlar, axloqiy buzuqliklar; fahsh. ◆ Fisq-fujur may yolgʻiz Husayn Boyqaroning gavdasiga emas, balki butun maʼnaviy siymosiga ham taʼsir etgan edi. Oybek, „Navoiy.“

Antonimlari

ФИСҚ-ФУЖУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

fisq-fujur
разврат, распутство.