fisq-fujur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fisq—fu-jur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. [fisq +fujur] — axloqsizlik, buzuqlik, shahvat;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. ayn. fisq-fasod. ◆ Sherbek oʻzi haqida bir vaqt Akramning Nigoraga aytgan fisq-fujur gaplarini eslab, kinoyali jilmaydi. S. Anorboyev, „Oqsoy.“ ◆ Saroyning fisqu fujurga, razolatga toʻla rutubatli havosiyu marmar hovuzlardagi salqini — barcha-barchasi oʻtmishga chekindi. S. Siyoyev, „Avaz.“
2. Nosharʼiy, gunoh ishlar, axloqiy buzuqliklar; fahsh. ◆ Fisq-fujur may yolgʻiz Husayn Boyqaroning gavdasiga emas, balki butun maʼnaviy siymosiga ham taʼsir etgan edi. Oybek, „Navoiy.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФИСҚ-ФУЖУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
fisq-fujur
разврат, распутство.