fosiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
fo-siq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. — buzuq, fohish, axloqsiz; murtad, kofir;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. Buzuq, gunoh, harom ishlar bilan shugʻullanuvchi, yomon yoʻlga yuruvchi; axloqsiz. ◆ Fosiqdan hayo tilama, zolimdan — vafo. Maqol. ◆ Va ularning yuraklarida Gʻaraz, fosiq havaslar tunar. Sh. Rahmon, „Yurak qirralari.“ ◆ Nusratillo fosiq ekanligi ustiga porani qildek sugʻurib, ilikdek yutmogʻi maxfiy emas. A. Qahhor, „Tobutdan tovush.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФОСИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
fosiq
уст. книжн. развратный, безнравственный, порочный; // развратник.