fosiq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

fo-siq

Etimologiyasi

arab. — buzuq, fohish, axloqsiz; murtad, kofir;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Buzuq, gunoh, harom ishlar bilan shugʻullanuvchi, yomon yoʻlga yuruvchi; axloqsiz. ◆ Fosiqdan hayo tilama, zolimdan — vafo. Maqol. ◆ Va ularning yuraklarida Gʻaraz, fosiq havaslar tunar. Sh. Rahmon, „Yurak qirralari.“ ◆ Nusratillo fosiq ekanligi ustiga porani qildek sugʻurib, ilikdek yutmogʻi maxfiy emas. A. Qahhor, „Tobutdan tovush.“

Antonimlari

ФОСИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

fosiq
уст. книжн. развратный, безнравственный, порочный; // развратник.