Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

foy-tun

Aytilishi

Etimologiyasi

k faeton

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. Toʻrt gʻildirakli, ochilib-yopiladigan soyabonli yengil arava. ◆ Bir kuni foytunda uyga qaytayotganimda, qarshimdan Muazzam chiqib qoldi. L. Ergashev, „Vafodor.“ ◆ Noyib shoshilib chiqib, foytunga oʻtirdi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“ ◆ Foytun Feruzaning jiyani Husayn Murodbekniki edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“

Sinonimlari

Antonimlari

ФОЙТУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

foytun
= fayton.