foytun
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
foy-tun
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
k faeton
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. Toʻrt gʻildirakli, ochilib-yopiladigan soyabonli yengil arava. ◆ Bir kuni foytunda uyga qaytayotganimda, qarshimdan Muazzam chiqib qoldi. L. Ergashev, „Vafodor.“ ◆ Noyib shoshilib chiqib, foytunga oʻtirdi. Choʻlpon, „Kecha va kunduz.“ ◆ Foytun Feruzaning jiyani Husayn Murodbekniki edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ФОЙТУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.