gʻaddor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻad-dor

Etimologiyasi

GʻADDOR Bu tojikcha sifat 'surbet' maʼnosiii anglatadigan [ġadd] sifatiga (ПРС,355) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan doshtan feʼlining dor hozirgi zamon asosini (ТжРС, 137,136) qoʻshib hosil qilingan; dor asosi qoʻshilganidan keyin uchta d tovushidan biri aytilmagan (ПРС, 355; ТжРС, 473); 'sotqin', 'firibgar' maʼnolarini anglatadi (OʻTIL, II, 646).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

a. jlii — aldamchi, xiyonatchi; bevafo, munofiq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kt. 1 Xoin, zolim. ◆ Bi-lardikki, yovuz, gʻaddor, benomus fashizm oʻla-

jak! Mirtemir. ◆ Jasur saflar aro ot su-rib magʻrur, Eng gʻaddor yovlarni etgansiz gʻo-rat. A. Oripov, „Yurtim shamoli“ .

2 Mehr-shafqatsiz, berahm. ◆ Naim amaki gʻaddorroq-ku, lekin otamdan hayiqardi. M. M . Doʻst, Galatepaga qaytish. ◆ Qotillarning qoʻllarisimon Sovuq, gʻaddor — misli yalmo-gʻiz. X. Davron, „Qaqnus“ . ◆ Shu bois unga noz-ishva qilgan, oxiri, gʻaddorning koʻnglini ol-gan. A. Ibodinov, „"Latofat" doʻkonidagi qatl“ .

Antonimlari

ҒАДДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻaddor
книжн.
1 изменник, предатель;
2 коварный, вероломный;
3 посягающий на чужие права.