gʻadir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
gʻa-dir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — koʻlmak; hovuz, ariq-
cha] kam qoʻll. ayn. gʻoʻdir, gʻadir-budur. ◆ [Te-shaboy] Yomgʻir oʻtmaydigan brezent kurtka, issiq quloqchin kiyib olibdi. Qoʻllari gʻadir, tomirlari oʻynab chiqqan. S. Anorboyev, „Ham-suhbatlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҒАДИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gʻadir
◆ = gʻadir-budur; [Teshaboyning] qoʻllari ~, tomirlari oʻynab chiqqan (С. Анорбоев, «Ћамсућбатлар») У Тешабая руки заскорузлые, жилистые.