gʻajir
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻa-jir
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- I Oʻlimtiklar bilan ovqatla-nadigan, burgut kabi katta yirtqich qush. ◆ Shirinni bogʻladi togʻning toshiga, Gʻajir ega boʻlar, dedi loshiga. "Shirin va Shakar" . ◆ Har oʻlikka quzgʻun tushib, Gʻajir qoʻnib tortqi-lashib, Tortishdi maydon ichinda. "Ravshan" .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]gʻa-jir
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- II taql. s. Baʼzi narsalarning ishqalanishidan chiqadigan, gʻashga tegadigan tovushni bildiradi. ◆ Aravalar gʻajir-gʻajiri quloqni batang qiladi. "Sharq yulduzi" .
- Gʻajir-gʻajir qilmoq Shunday tovush chiqarmoq (takror holda).
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҒАЖИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.