gʻajir

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

gʻa-jir

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

I Oʻlimtiklar bilan ovqatla-nadigan, burgut kabi katta yirtqich qush. ◆ Shirinni bogʻladi togʻning toshiga, Gʻajir ega boʻlar, dedi loshiga. "Shirin va Shakar" . ◆ Har oʻlikka quzgʻun tushib, Gʻajir qoʻnib tortqi-lashib, Tortishdi maydon ichinda. "Ravshan" .

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

gʻa-jir

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

II taql. s. Baʼzi narsalarning ishqalanishidan chiqadigan, gʻashga tegadigan tovushni bildiradi. ◆ Aravalar gʻajir-gʻajiri quloqni batang qiladi. "Sharq yulduzi" .
Gʻajir-gʻajir qilmoq Shunday tovush chiqarmoq (takror holda).


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҒАЖИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]